Wartburgia H5 – Ouderkerk 5: 4-3 (3-3)

25 maart 2023:
Wartburgia H5 – Ouderkerk 5: 4-3 (3-3)

Een vilein zonnetje tart de verwachtingen. Ik weet ook niet precies wat hier staat, maar soms
gaat de loop der dingen met je aan de haal, zo ook woorden. Herfstig doch strijdvaardig
treden wij als lijstduwer de (Vlaams: het) nummer 2 tegemoet. Veld 2 bevat nog heel wat
gras voor eind maart. In de Nieuwsbrief heb ik geschreven/gelezen dat het nog ruim een jaar
mag blijven. De ranglijst ten spijt zoemt vooraf door onze kleedkamer dat we punten gaan
pakken vandaag. We gaan ervoor.


Vanaf minuut één trekken we fris van leer. Niveauverschil is er niet. We zijn soms zelfs beter.
Al snel volgt een vloeiende aanval over links. Leon hoort Yannick van verre roepen en trekt
de bal terug naar de spelverdeler. Die denkt even aan schieten, maar ziet dat Jesse er nog
beter voorstaat en schuift de bal langs een aanstormende verdediger. Jesse kijkt even naar
het doel en plaatst het leder beheerst in de linkerhoek, 1-0!


Ook na de 1-1 voetballen we dikke prima. Het is ondertussen opgehouden met zachtjes
regenen. Als jongens van stavast zou je zeggen “Who cares?”, maar deze klifhanger wordt
een callback, je weet toch.


Die Jesse is opvallend beheerst vandaag. Want ook bij een volgende vloeiende aanval over
het hele veld legt hij de bal subtiel bij de tweede paal neer. Alex neemt aan en knalt raak, 2-
1!


De 2-2 vergeten we weer snel, want we zijn goed bezig. Op rechts blinkt Morris uit met
steekballen buitenkant schoen en sticht ook Beer gevaar alsof anderen hem op de weg zien
maar dat het ook terecht is in plaats van een irreële angst. Sorry voor deze flauwheid in
geschrifte maar zo heb ik zelf extra lol aan het verslag schrijven.


Linksback Thom speelt ook sterk, hij komt later in dit epos groots terug. Frans is ook weer
overal, creëert menig kans. Zijn oudste zoon ziet het dapper aan langs de kant, want zo
relaxt weer is het dus niet. Wij willen lente!


Blubber. Windmolens. Dassen. Groene stroom. Shit, 2-3. Grensie had kunnen vlaggen. HÉ,
mejje muts! Zeg Joost, is dit nog wel verantwoord? Een hoekschop van Frans schiet rakelings
voorbij uw invalaanvoerder, maar Yannick frommelt hem tegen de touwen, 3-3! Dit gaan we
niet meer weggeven.
De scheidsrechter ziet de vele modderpoelen tussen de plukjes gras en verklaart in de rust
dat het niet meer veilig is. Daarmee heeft hij een punt. En wij ook. Dat koesteren we als
degradatiekandidaat. Eerst verzet Ouderkerk zich. 83 jaar te laat, maar goed (*voor uitsturen

checken op wikipedia, kan gevoelig liggen). Dan dient zich een alternatief aan: over een half
uur verder spelen op veld 3. Prima.


Na tien minuten thee lurken en ronddokkeren in de catacomben heeft de keeper van
Ouderkerk ineens een nieuw voorstel: pinanties om de winst. We gaan meteen akkoord.
Zo kan het dat er vandaag iets unieks gebeurt: een strafschoppenserie in een
competitiewedstrijd in plaats van de tweede helft! Jeoff heeft puik gekeept in de eerste
helft, met enkele katachtige reddingen met de voet, maar vindt dat Thom langer is. Thom
vindt het goed.


Het doel waarop de kantine het beste zicht heeft en onze harde kern zijn er klaar voor.
1. Ouderkerk scoort, al zit Thom er nog aan, 0-1
Yannick schiet net naast.
2. Thom kijkt de bal via de kruising over!
Jesse schuift de bal in de uiterste rechterhoek, 1-1!
3. Thom kijkt de bal over!
Alex schiet rechts van de keeper raak, 2-1!
4. Thom kijkt de bal naast!
Rammer jaagt de bal precies in de linkerhoek, 3-1 en gewonnen!
4-3 dus. Onvergetelijk.

HELDEN, HULDE!


Pepijn

Thom houdt ze eruit:

Ramses maakt de winnende:

Wart 5 viert feest.