Wartburgia In Memoriam

Op filmische wijze, voor jezelf en voor ons onverwacht,
startte vanaf je favoriete locatie in ’t Twiske je laatste
grote avontuurlijke reis naar het licht.

1962 – 2025

“Lieve leden van Wartburgia, bij deze het trieste verhaal over wat er gebeurd is met ons aller lieve Adri Schagen van de Vets. Adri is donderdag zoals heel vaak met zijn hondje gaan zwemmen en suppen in ’t Twiske, zijn achtertuin waar hij een caravan had en waar hij wekelijks heen ging om te genieten van de vrije lucht en de natuur. We weten niet de exacte oorzaak maar hij is niet meer levend uit het water gekomen. Na een grote zoekactie door politie en brandweer is hij een dag later gevonden en uit het water gehaald. Diep diep triest, en een ongelofelijke knal voor onze harten om deze prachtige vriend te moeten verliezen.

Adri was al meer dan 20 jaar lid van Wartburgia. Hij had zowel op het veld als daarbuiten een leeuwenhart. Niet alleen in de wedstrijden, maar ook tijdens zijn vele kantinediensten en menig 3e helft was Adri een graag geziene, altijd sfeer-verhogende aanwezigheid. Hij was graag onder de mensen, en beloonde iedereen met zijn eeuwige gulle lach en zijn oprechte interesse.

In het veld viel hij op met zijn fanatieke voetbal, zijn markante en lang nagalmende brulstem schreeuwend en tierend als iets misging, maar ook complimenterend als hij iets moois zag gebeuren. Bijna overal kon je deze ras voetballer opstellen. Hij was het type box-to-box, van links naar rechts rennend en sleurend over het veld. Zonder de controle over de bal te verliezen. Hij slalomde en dribbelde, passte en schoot met beide benen, en pikte ook nog regelmatig zijn goaltjes mee. Zoals nog op 18 oktober, toen hij zowel de 1-0 als de 2-0 maakte tegen de buren van TABA. Hoe is het in godesnaam mogelijk om op je 63e nog zo fit te zijn en rond te dolen als een 42-jarige?

Adri was een prachtig mens, echt zo iemand waarvan er maar één exemplaar bestaat. Een levenskunstenaar, een rockstar. Uniek, authentiek en volledig zichzelf. Nooit maar dan ook nooit klaagde of zeurde hij, altijd die mooie lach en interesse in iedereen. Hij genoot zo veel van het leven dat hij zichzelf en anderen eindeloos veel positieve energie meegaf. Een paradijsvogel die als geen ander wist hoe zijn vleugels kon uitslaan om vrijheid te vinden in de natuur, in zijn avonturen als locatiescout, in het nachtleven en in eindeloos veel reizen naar alle hoeken van de wereld.

We gaan je onwaarschijnlijk missen Aadje. Als vriend en als Wartburgiaan. Je zit voor altijd in onze harten ❤❤❤”